Sołectwo Dobiesławice
sołtys:Krystyna Wicher
Dobiesławice, 28-512 Bejsce
tel. 500 225 306
świetlicowa: Urszula Kieljan
tel. 792 875 948
Położenie geograficzne: Wieś położona przy trasie drogi wojewódzkiej Jędrzejów-Brzesko, oddalona 2 km od Bejsc.
Nazwa:
Najprawdopodobniej nazwa miejscowości pochodzi od imienia pierwszego właściciela tych ziem rycerza Dobiesława z rodu Odrowążów.
Zarys dziejów:
W XIII w. wieś była własnością rycerza Dobiesława z rodu Odrowążów, od XV wieku dobrami władał Mikolaj Buzyński h. Strzemię, następnie wieś przeszła na własność Stanisława Pieniążka z Iwanowic. Od 1659 r. do końca XVIII wieku majątek był w rękach rodu Kleniewskich.W XVII majątek był własnością Sapiechów, w XIX w. należał do Lebowskih h.Gozdawa, [1]a od połowy XIX wieku- do Górskich. Wieś posiada stary rodowód, o czym mogą świadczyć znaleziska archeologiczne z 1836 roku, w czasie których odkryto zbiór monet polskich i węgierskich z XI wieku. W 1827 roku Dobiesławice liczyły 22 domy i 194 mieszkańców. Rok 1846 to czas rabacji galicyjskiej, której echa dotarły do Dobiesławic. Chłopi napadli na kasę gminną, rabując znajdujące się w niej pieniądze, za co zostali surowo ukarani. W II połowie XIX wieku Dobiesławice były siedzibą gminy. W latach 80 XIX wieku folwark dobiesławski posiadał 269 mórg ziemi, 4 budynki murowane i 8 drewnianych. W roku 1874 nastąpił podział dóbr dobiesławskich, W jego wyniku powstały odrębne folwarki w Stradlicach, Wojciechowie, Sędziszowicach, Kaczkowicach, Zysławicach, Prokocicach, Braszowicach i Donatkowicach. Największy, w Sędziszowicach, zajmował 628 mórg gruntu, najmniejszy w Donatkowicach, zaledwie 36 mórg. Cała gmina liczyła wówczas 3428 mieszkańców.We wsi znajdował się szkoła gminna. W okresie Wojny Obronnej 1939, w rejonie Dobiesławic toczyły się walki pomiędzy wycofującymi się oddziałami polskimi a pancernymi oddziałami Niemców.[2]
Zabytki:
Podczas prac archeologicznych znaleziono denary polskie Władysława Hermana i Bolesława Krzywoustego. W skład znaleziska wchodziły prawdopodobnie również monety węgierskie, niemieckie i angielskie z X i XI w., a takie ułamki ozdób i placków srebrnych. Ponadto odnaleziono ułamki ceramiki siewnej z późnego okresu wpływów rzymskich.[3]
Szkoła w Dobiesławicach
Od września 1955r.w miejscu znajdującym się pomiędzy dzisiejszym budynkiem remizy, a dawnym budynkiem gromady utworzono jedna klasę w Dobiesławicach. W 1957r. W Dobiesławicach uczyły się klasy od I- IV.W związku z akcją 1000 szkół na tysiąclecie Państwa Polskiego władze podjęły decyzję o budowie placówki. W 1963r. Ruszyła budowa szkoły, która miała być oddana do użytku 1 września 1966r., ale ostatecznie budynek został oddany do użytku 15 stycznia 1965r.. szkoła była budowana przy wsparciu mieszkańców okolicznych wsi. Kierownikiem Placówki był Edward Oksiński. Z okazji 1000- lecia Państwa Polskiego w 1966r. obok szkoły usypano kopiec.
Od początku lat dziewięćdziesiątych z inicjatywy Batalionów Chłopskich trwały przygotowania do nadania szkole imienia. Patronem miał zostać mieszkaniec Sędziszowic- Edward Haruza, który za konspiracyjną walkę został stracony w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu.
18 maja 1996r. Szkoła otrzymała imię Edwarda Haruzy pseudonim „ Jawornik”. Bratanek patrona szkoły z USA, noszący to samo imię i nazwisko co patron- przekazał dla szkoły darowiznę -10 tysięcy dolarów amerykańskich. Kwota została przeznaczona na pracownię komputerową. Była to pierwsza pracownia w okolicy.
[1] Ziemianie, Pałace,dwory i dworki, nad Nidą, Nidzicą i Szreniawą S.M. Przybyszewski s.75-76, Kazimierza Wielka 2012
[2] Oficyna Wydawnicza Apla, str. 10, Krosno 2008
[3] Dokumentacja Konserwatora Zbytków Archeologicznych woj.kieleckiego