Spalanie śmieci jest źródłem zanieczyszczeń, które są szkodliwe dla ludzi i środowiska naturalnego. Substancje, które wydzielają się w trakcie spalania śmieci w niskich temperaturach są groźne dla zdrowia i życia. Szczególnie niebezpieczne dla zdrowia jest spalanie odpadów z tworzyw sztucznych np. butelek typu PET, worków foliowych, a także opakowań po sokach, mleku, odpadów z gumy, lakierowanego drewna, mebli.
Prawo jasno określa czego nie wolno spalać w piecach i domowych kotłowniach:
-
plastikowych pojemników i butelek po napojach;
-
zużytych opon;
-
innych odpadów z gumy;
-
przedmiotów z tworzyw sztucznych;
-
elementów drewnianych pokrytych lakierem;
-
sztucznej skóry;
-
opakowań po farbach i lakierach;
-
pozostałości farb i lakierów;
-
plastikowych toreb z polityenu;
-
papieru bielonego związkami chloru z nadrukiem farb kolorowych.
W gospodarstwach domowych można spalać tylko – poza opałem:
-
papier, tekturę i drewno;
-
opakowania z papieru, tektury i drewna;
-
odpady z gospodarki leśnej, ale nie chemikalia i opakowania z tworzyw sztucznych;
-
odpady kory i korka;
-
trociny, wióry i ścinki;
-
mechanicznie wydzielone odrzuty z przeróbki makulatury.
W trakcie spalania śmieci w domowych piecach, w niskiej temperaturze (200-500˚C) do atmosfery trafiają między innymi:
-
tlenek węgla (CO);
-
nieorganiczne związki chloru (HCL);
-
nieorganiczne związki fluoru (HF);
-
tlenki azotu (NOx);
-
dwutlenek siarki (SO2);
-
metale ciężkie zaliczane do klasy I (kadm, rtęć, tytan), II (arsen, kobalt, nikiel, selen), III (ołów, chrom).
Dwutlenek siarki (SO2) powoduje u ludzi trudności w oddychaniu, a u roślin zanik chlorofilu (obumieranie liści). Jest przyczyną powstawania siarczanów i kwasu siarkowego, co prowadzi do suchych i mokrych opadów kwaśnych deszczy. Odkładając się w glebie powoduje jej zakwaszenie i zasolenie.
Tlenki azotu (NOx) mogą być przyczyną zapalenia płuc i bronchitu. U roślin powodują uszkodzenia liści. W powietrzu tworzą kwas azotowy, który odkładając się w glebie podwyższa ich zawartość w produktach roślinnych.
Tlenek węgla (CO) jest trujący dla ludzi i zwierząt. Wiąże czerwone ciałka krwi, utrudniając transport tlenu. Oddziałuje także na centralny układ nerwowy. Pył odkładając się w glebie powoduje szkodliwe dla zdrowia człowieka zanieczyszczenie roślin metalami ciężkimi. Przyspiesza powstawanie trójtlenku siarki (SO3), który w powietrzu atmosferycznym tworzy z parą wodną aerozol kwasu siarkowego.
W wyniku samorzutnych reakcji chemicznych z emitowanych pyłów zawierających węgiel organiczny i nieorganiczne chlorki, w obecności metali ciężkich (głównie miedzi) jako katalizatora oraz tlenu i pary wodnej z powietrza, powstają szczególnie groźne związki zwane dioksynami i furanami. Należą one do grupy związków kancerogennych, czyli rakotwórczych, a powstają jako produkty uboczne spalania różnych odpadów. Dioksyny to najbardziej szkodliwe substancje, jakie zidentyfikowano w środowisku. Dioksyny są 10 tysięcy razy bardziej trujące od cyjanku potasu!
UWAGA !
„Kto, wbrew przepisowi art. 155, termicznie przekształca odpady poza spalarnią odpadów lub współspalarnią odpadów podlega karze aresztu albo grzywny.”
(art. 191 ustawy o odpadach – Dz. U. z 2013 r., poz. 21 z późn. zm.)
Kara może wynieść nawet 5.000 zł. |