Kolejny sezon badań na cmentarzysku w Bejscach dostarcza niesamowitych znalezisk. Świetnie zachowany miecz jednosieczny, groty włóczni, zapinki do spinania szat, bogato zdobiony przęślik i żelazne szpile to tylko te najbardziej oczywiste.
Cmentarzysko w Bejscach odkryte rok temu na polu uprawnym, doczekało się kolejnego sezonu badań. Nic dziwnego, bo pomimo trudnych uwarunkowań geologicznych i znaczących zniszczeń spowodowanych pracami rolniczymi, możemy spokojnie przyjąć, że jeszcze wciąż wiele pracy przed naukowcami. Również w tym roku prace prowadzono na stosunkowo małym obszarze z racji dużego nagromadzenia zabytków.
Rewelacyjnie zachowany miecz jednosieczny
Pomimo tego udało się odkryć kolejne groby z uzbrojeniem, w tym pochówek z rewelacyjnie zachowanym mieczem jednosiecznym. Stan zachowania tego znaleziska może dziwić z dwóch powodów. Po pierwsze miecz, co nietypowe dla ludności użytkującej cmentarzysko, nie został zniszczony poprzez wielokrotne zgięcie. Po drugie, dzięki praktykom przeprowadzanym w trakcie pogrzebu miecz przepalono na stosie, dzięki czemu pokryty został tzw. patyną ogniową, która ochroniła żelazo przed postępującą korozją, a co za tym idzie zniszczeniem. Jest to piąty tego typu zabytek z tego stanowiska. Wśród innych odkrywanych militariów są groty włóczni.
Jeśli chodzi o miecz to jest to ciekawy egzemplarz także ze względu na fakt, że miecze jednosieczne są znacznie rzadziej odkrywane na południu Polski. Większość znanych egzemplarzy pochodzi z cmentarzysk położonych na terenie Mazowsza i Wielkopolski. Z tych terenów migrowali, najpewniej w końcu II wieku p.n.e. przedstawiciele ludności kultury przeworskiej, wiązanej z plemionami germańskimi, którzy zajęli obszary wcześniej zasiedlane przez Celtów.
Sam miecz należy najpewniej wiązać z fazą A3 młodszego okresu przedrzymskiego. Do tej pory większość odkrytych grobów należy wiązać właśnie z fazą A3 i początkami fazy B1 – a więc w przybliżeniu latami między 60 p.n.e. i 50 n.e. Pewne jest jednak, że cmentarzysko użytkowane było jeszcze w drugim wieku naszej ery, na co wskazują mniej liczne, ale też reprezentowane na cmentarzysku pochówki. Więcej na archeologia.com.pl
źródło:archeologia.com.pl